Vereniging van Oud-Employés der "Koninklijke/Shell"

Update (20-09-2019)

In Memoriam Foppe Reinders

Op 19 augustus j.l., ontving ik het bericht van het overlijden van Foppe Reinders. Het was mij bekent dat Foppe ziek was maar z’n bericht komt toch altijd onverwacht.

Het bracht mij er toe in m’n herinneringen te duiken en na te gaan hoe onze paden elkaar zijn gaan kruizen. Op het toenmalige KSLA lagen onze werkterreinen ver uit elkaar, Foppe bij het literatuuronderzoek en ik bij de technische dienst. Beiden waren we betrokken bij het werk in de ondernemingsraad hoewel niet in de zelfde periode en waren beide lid van de ledenraden van de vakbonden Foppe bij het CNV en ik bij FNV. Langs deze kanalen leerden wij elkaar in onze actieve werk periode wat kennen.

Het intensievere contact ontstond na onze pensionering via het lidmaatschap van VOEKS. Na mijn pensionering, inmiddels 26 jaar geleden, werd mij gevraagd toe te treden tot het regiobestuur van Amsterdam, als opvolger van de toenmalige voorzitter Cor Nieuwland. Het was voor de regio een roerige periode met onder andere het sluiten van het Shell Sportpark aan de Valentijnkade waar nog eens bovenop kwam het plotseling overlijden van onze secretaris Wout Mens. Bij het nadenken over een opvolger kwam o.a. de naam van Foppe bij mij boven drijven. Toen ik telefonisch contact opnam kreeg ik Willy, de vrouw van Foppe aan de lijn en toen zij de reden van mijn belletje hoorde was haar reactie: je komt op het juiste moment! Wat bleek Foppe was druk aan het nadenken wat te doen na z’n pensionering. Na het verstrekken van informatie over de inhoud van de functie en het uiteraard toezeggen van enige bedenktijd kwam het voor ons verlossende woord van Foppe hij wilde wel toetreden.

Vanaf dat moment hadden wij contact tijdens de bestuursvergaderingen onze bezoeken aan de Algemene Ledenvergaderingen van het Hoofdbestuur maar ook daar buiten. De samenstelling van het regiobestuur en de omgang met elkaar was zodanig dat ook de partners er bij betrokken raakten en we naast de formele- daarbuiten ook een heel fijne contacten hadden. Foppe vatte zijn taak serieus op verzorgde als secretaris de agenda’s, verslagen, kopij voor Voeksnieuws enz. Daarnaast bestond zijn inbreng ook uit ideeën voor nieuwe activiteiten. Wij zijn als VOEKS Foppe veel dank verschuldigd voor zijn werk voor de vereniging.

Na ons aftreden als bestuurslid spraken we elkaar, incidenteel, om van elkaar te horen “hoe het ging” en bij een van die contacten hoorde ik vorig jaar dat Foppe ernstig ziek was zodanig dat bezoek op dat moment niet schikte. Medio Februari was hij zodanig hersteld en uitgerust van de verhuizing dat een ontmoeting bij hem thuis afgesproken kon worden. Samen togen Hansje, m’n vrouw, en ik naar Purmerend waar we een paar gezellige uurtjes bij Willy en Foppe hebben doorgebracht niet wetend dat dit de laatste ontmoeting zou zijn. Foppe bedankt voor je vriendschap en rust zacht,

Frits Terweij